Tweede week: de NCP

Mijn tweede week zit er al weer op. Ik ben deze week begonnen met lesgeven op de NCP (Neighborhood Caring Point)(ben ik toch nog juffrouw). Maandag hadden we de orientatie en ging Nosipho (van de organisatie hier) met Tori en mij mee. Onze NCP ligt het verst weg van alle NCP's. Het is gebouwd boven op een berg (vraag me niet waarom, want het is niet heel erg handig). Een aantal kinderen wonen vlakbij, maar sommigen kinderen moeten een uur de berg op lopen om op de NCP te komen. Onze NCP is een combinatie van een pre-school en een NCP. Dat creert soms lastige situaties, bijvoorbeeld omdat de pre-school kinderen lunch van thuis meekrijgen en de kinderen van de NCP een soort pap te eten krijgen. Soms zie je de NCP kinderen verlekkerd kijken naar de boterhammen, snoep en chips die de pre-school kinderen hebben.

Om op onze NCP te komen, moeten we 2 verschillende Koumbie's (kleine busjes van particulieren, die als een soort bus fungeren) nemen. Je kunt aan de kant van de weg gaan staan en als er een Koumbie langs komt, steek je je hand op en stopt hij om te vragen waar je naar toe wilt. Als ze daar heen gaan, kun je instappen. Wij gaan eerst van de lodge naar de fruitmarkt (wat zo'n 20 min. duurt), daar nemen we een andere Koumbie genaamd 'de president'. Dat is de enige Koumbie die richting onze NCP gaat en een vaste route rijdt. Deze rijdt op een onverharde weg de berg op. Het duurt dan nog een 30 min. voordat we aankomen bij ons uitstappunt. Dan moeten we nog 20 min. de berg op klimmen om bij de NCP aan te komen. Een hele onderneming dus :)

Deze week hebben we bij de NCP, de huis- en boerderijdieren behandeld. In het begin van de week wist ik niet zo goed wat ik van de NCP moest vinden. De kinderen verstaan (bijna) geen woord engels, dus communiceren is erg lastig. Ze komen soms met hele verhalen in het SiSwazi naar mij toe, maar ik begrijp er natuurlijk niets van. Dat is soms wel frusterend. Maar goed, ik geef een hoop knuffels weg en zorg voor wat lesmateriaal. Daarnaast probeer ik de juffrouw die er nu is (Gloria, een vrijwilliger die het werken op de NCP vooral voor de pastoor doet die ernaast woont) wat ideeen te geven voor lessen en hoe ze dat kan aanpakken. Soms leg ik iets uit aan de kinderen en vertaald zij het naar het Siswazi voor de kinderen.

Ik begin het werken op de NCP nu wel wat leuker te vinden. Ik leer de kinderen een klein beetje kennen en weet wie de deugnieten en de lieverdjes zijn. En ik heb natuurlijk stiekem al wat favorieten ;).

Verder ben ik deze week, drie keer op ziekenhuisbezoek gegaan. We gaan dan met een groep van ongeveer 4/5 vrijwilligers naar het ziekenhuis in Manzini (de hoofdstad, wat ongeveer een 45 min. van de lodge afligt) om de kinderen te vermaken. We blazen ballonnen op, delen stickers uit, lezen verhaaltjes voor aan de kinderen die een klein beetje engels kunnen, blazen zeepbellen voor de allerkleinsten, maken muziek met de kinderen (lees: we maken herrie met tamboerijnen). Er was een super lief meisje (zie foto), waarvan ik lange tijd dacht dat ze een jongen was (wat je hier wel vaker hebt, doordat bijna alle meisjes kort geschoren haar hebben, net als de jongens), met wie ik veel gespeeld heb. Ze heeft haar arm in het gips en een infuus in arm. Ik weer verder niet wat de kinderen mankeren en dat wil ik denk ik ook voorlopig even niet weten. Ik weet wel dat ongeveer 50% van de Swazi bevolking HIV besmet is (en 65% van de bevolking is onder de 18), dus ik vrees dat er op de kinderafdeling ook een hoop HIV besmette kinderen zijn. Het maakt het wel wat makkelijker om niet te weten wat de kinderen mankeren, ik denk dat het anders emotioneel veel moeilijker wordt. Nu kan ik emotioneel onbevooroordeeld met de kinderen spelen.

Dit weekend was een heel tof weekend! Vrijdagavond zijn we uiteten geweest, omdat een aantal vrijwilligers (die hier al waren, voordat ik aankwam) weggaan. Dat was erg gezellig en lekker. Daarna zijn we naar Tinka's gegaan, de club van Swaziland. Tinka's is een grote schuur, waar ze discolampen, een draaitafel en een bar in hebben gezet. Het was erg tof en lekker gedanst! Hier waren nog een paar knappe, hippe afrikanen te vinden (die ik verder nog niet veel heb gezien). Dus dat maakte het nog iets leuker :)

Zaterdag zijn we (Simone, Tori en ik) gaan paardrijden in een natuurreservaat hier in de buurt. Het was heeeeeeeeeeel erg mooi en ik prijsde mijzelf erg gelukkig dat ik daar (hier in Afrika) mocht zijn. Doordat we op de paarden zaten, waren anderen dieren niet bang voor ons en konden we bijvoorbeeld heel erg dichtbij een groepje zebra's komen. Ze bleven gewoon staan en keken ons nieuwsgierig aan. Zebra's lijken vanaf een paard gezien, trouwens heel erg klein!

Zaterdagavond zijn we met z'n allen in de lodge blijven hangen en hebben we een beetje spelletjes gespeeld en een film gekeken.

Zondag zouden Claire, Simone en ik gaan paragliden. Dit ging helaas niet door, omdat er geen wind stond en we dus binnen 5 minuten weer beneden zou staan. Als alternatief werd geboden, dat we misschien konden gaan ziplinen. Dit leek me nog veel enger, om hangend aan een kabel over een grote kloof te glijden. Maar we gingen er toch voor. Het was super vet! En ook doodeng. Er waren 12 banen en als je de 1e gedaan hebt, kun je niet meer terug. Er waren erbij van 150 meter lang en boven een kloof van 300 meter diep. Eng dus! Iedere keer als ik mijzelf van het platform liet vallen, moest ik weer even slikken. Ik vind het wel super stoer dat we het hebben gedaan! :D

In de avond hadden we een Swazi avond, met een band die kwam optreden en Swazi eten.

Aankomende week werk ik nog op de NCP. Zaterdag vertrekken we voor een week naar Mozambique en als we terug komen gaan we bijna gelijk door naar een groot festival. Iedereen heeft het al over dit festival, omdat het het grootste festival van Swaziland is waar zo' n 20.000 mensen op af komen. Het is een heel weekend met bandjes, dj's en andere artiesten uit zuidelijk Afrika. Wij mogen gratis naar binnen, omdat we die vrijdagavond, zaterdag en zondag allemaal een paar uurtjes reclame maken voor de organisatie van hier. De Afrikaanse house muziek is echt super goed en heel erg dansbaar! Iedereen heeft er dan ook super veel zin in. Mozambique wordt ook 1 groot feest met een hoop strandfeestjes :).

Liefs uit Swaziland!