Bushfire, 5e week NCP

Dit weekend was Bushfire. Dat was heel erg gaaf! Het is een groot muziekfestival met artiesten uit vooral zuidelijk Afrika. Er waren bands, dj's en kunstenaars. Wij hadden een staff armband en konden dus in de VIP area en backstage.
Zaterdag begonnen het feest pas echt. We konden eerst lekker uitslapen en begonnen met werken om 16.00 uur, tot ongeveer 21.00 uur. We hebben vooral glow-in-the-dark-sticks verkocht voor Young Heroes. Ze waren erg makkelijk te verkopen, omdat het al donker is rond 17.00 uur en mensen het leuk vonden een lichtgevende armband of ketting te hebben. Na 21.00 uur zijn we nog lang gebleven en hebben genoten van de bands en dj's. Vooral de dj's waren heel erg vet! Iedereen ging los! Dit was het laatste weekend met de hele groep, dus dat hebben we goed gevierd.

Zondagochtend was een stuk lastiger. We moesten om 11 uur weer werken en hadden niet zoveel geslapen. We hebben flyers uitgedeeld en mensen verteld over Young Heroes, die sponsers zoekt voor weeskinderen in Swaziland om hen te voorzien in eten, onderwijs en kleding.

Maandag waren we zo moe, van Mozambique en Bushfire, dat we een dagje vrij hadden van de NCP. We hebben iedereen uitgezwaaid die vandaag naar huis is gegaan; Simone, India & James, Suzie, Ange. Gage was zondag al vertrokken. Alleen Claire, Tori, Lachie en ik zijn nu dus nog over van onze groep. Er zijn hier wel altijd nog andere backpackers, dus we zijn niet helemaal alleen. Nadat iedereen was vertrokken hebben we lekker gechillt, een boekje gelezen, film gekeken en spelletje gespeeld.

Maandagnacht ben ik uit het stapelbed gevallen (ja, vanuit het bovenste bed). Ik heb, zoals vele waarschijnlijk weten, af en toe last van rare dromen, praten/schreeuwen in mijn slaap. Dat had ik nu dus ook en daarbij viel ik uit het bed (ondanks dat er een hekje voor zit). Ik landde met de onderkant van mijn voet op 1 van de trede van het trapje. Niet zo fijn dus, maar ook wel weer grappig. Iedereen heeft het hier ondertussen elke ochtend over de rare dingen die ik doe of zeg in de nacht. Soms praat ik in het nederlands, maar meestal nu tegenwoordig in het engels. Mijn kamergenoten zijn er nu gelukkig aan gewend. In Mozambique verheugde alle jongens zich erop dat ze eindelijk mijn rare fratsen in nacht konden mee maken, omdat we in dezelfde kamer sliepen. Helaas voor hen, was ik uitermate kalm in Mozambique :).

Ik ben nu ondertussen maar verhuisd naar het onderste bed, uit veiligheids overwegingen.

Woensdag ging het gelukkig al stukken beter met mijn voet en ben ik weer naar de NCP gegaan. Het liep niet echt gemakkelijk, maar het ging wel. We hebben deze week de groentes behandeld met de kinderen. Ze kennen nu de ui, spinazie, avocado, sla, selderij, mais, tomaat, paprika en de komkommer. Sommigen hebben bepaalde groentes waarschijnlijk nog nooit gezien of gegeten. Maar alle groentes die we ze hebben geleerd zijn wel verkrijgbaar hier.

Woensdagavond zijn we naar de film gegaan. De bioscoop is hier vlakbij, dus dat is soms wel relaxt. We zijn naar Hall Pass gegaan. Die had ik natuurlijk al lang gezien met Maria, maar goed dat maakt niet uit. Ze lopen hier een tijdje achter met de films. De rest had Hall Pass nog niet gezien en wilde er graag naar toe. Ik vond het gelukkig voor de tweede keer nog steeds een grappige film.

Donderdag was een nationale feestdag en dus was de NCP gesloten. We hebben deze dag goed besteed en ik kan vanaf nu zeggen dat ik een berg heb beklommen! Het was een hel om boven te komen, maar het is me (en de rest) gelukt. Het was niet zo dat er een goed pas om naar boven te lopen en ik denk ook niet dat in Nederland de berg open zou zijn geweest om te beklimmen. We hebben serieus stukken moeten klimmen, doorons vast te houden aan planten, gras of een klein boompje. Ook het naar beneden lopen was niet zo gemakkelijk als dat ik had gedacht. Soms gleed je uit en schoof je zo een paar meter naar beneden op je kont. En op sommigen stukken was dat niet de bedoeling, omdat je dan naar beneden zou storten. Maar al met al, was het super gaaf en ben ik natuurlijk weer trots op mijzelf dat ik dit heb gedaan! We gingen wel allemaal heel erg vroeg naar bed, omdat we afgepeigerd waren van de klim.

Vandaag gingen we weer naar de NCP. Lachie ging vandaag met Tori en mij mee, omdat zijn NCP vandaag ook gesloten was. Er waren een hoop kinderen afwezig, waarschijnlijk omdat ze de dag ervoor vrij waren geweest en niet wisten dat ze vandaag wel naar school moesten. Uit Tori's klas waren er maar 4 van de 15 kinderen en die kwamen dus bij mij in de klas. Uit mijn klas waren er 25 van de 35, dus het was vandaag ietsje rustiger. We hebben de groetes en fruit herhaald en daarna hebben ze lekker gekleurd. Het is altijd een gevecht om de potloden, dus ze krijgen er 1 en die mogen ze omruilen voor een andere kleur, wanneer ze die nodig hebben. Er zijn anders ook niet genoeg potloden.

Ik heb wat foto's gepikt van Tori, van de beklimming van de berg Sheba's breast. Mijn foto's van Bushfire (die ik had genomen op Simone's camere) waren te groot om hier te plaatsen, dus ik heb er een paar van Tori en James geplaatst. Vandaag had ik mijn geheugenkaart in Lachie's camera gedaan, dus de foto's van de kids zijn van mij.